Eziyet Şiiri - Şair Kelb

Sıktığım yumrukları toplasam taşın suyunu sıkardı.
Leyla mecnuna bu kadar eziyet etse mecnun bile bıkardı.
Aşkın dili olsada anlatsa çektirdiklerini ve çektiğini.
Şaşkına döndüren bir yarim vardı şaşırttı ve gitti.

Dilimde tüy bitti laf anlatırken geri dönmedi giden.
Küf tuttu hatıralar ne bitmez dertmiş çilem.
Ürküyorum korkutuyor beni onsuz geçen geceler.
Gözümden akan yaşları ancak yarim siler.