Ezgi'ye Hasret Şiiri - İsmet Şahan

Gecenin sessizliğinde yankılanır adın,
Her yıldızda seni ararım, her nefeste adını anarım.
Ezgi, seninle dolu bu kalp, sensiz nasıl dayanır?
Gözlerim ufka dalar, hep seni arar.

Günler geçer, aylar döner,
Mevsimler gelir, sensiz geçer.
Her rüzgar seni fısıldar kulağıma,
Ezgi, seninle dolu bu dünya, sensiz neye yarar?

Gözlerim yolunu bekler, umutsuzca,
Her adımda seni duyar, her adımda seni arar.
Ezgi, bu kalp seni özler,
Gönlümde büyür hasretin, içimde tarifsiz bir yangın var.

Her sabah sensiz doğar güneş,
Her gece sensiz batar, karanlık sarar beni.
Ezgi, sensiz geçen her an,
Bir ömür gibi gelir, ağır, geçmek bilmez bu zaman.

Gözlerim kapanır, hayalinle dolu rüyalar,
Sabahları hüzünle uyanırım, sensiz bir güne daha başlarım.
Ezgi, hasretin büyür her gün,
Kalbim seni bekler, her anı sayar.

Ne zaman döner misin bilinmez,
Ama bu kalp, her zaman seni bekler,
Ezgi, bu hasretle yaşar,
Sonsuzluğa kadar seni arar, hep seni sever.