Ezgi Yaren İsmail
üç güzel çocuk
kaldırdı beni
yüzümü hazırladı
insana baktım
doğumumu kayda geçtiler
Dersim Kafe
İzmir içinde Ege
eski Konak düşünde
bir yol vardı üç vakte dek
uçarı yok yürünecek
iki göz karadan üzüm
dilden dile sürülecek
rıza verdim baş üstü
her seherde günaydın
her batında hoşça kal
sevginin elleri melek
sevgi uçuç böceği
sevgi Yaren döşünde
Ezgi Yaren İsmail
üç çocuk indirdi beni
düş dağı harap Harran
düş dağı haldır haşat
yaşam oraları Suruç
üç çocuk
üçü de birbirinden küheylan
aldılar beni acıların dibinden
terkileri terki
yeleleri yel
sardılar beni gül kundağına
ellerim uçurtmada şimdi
gözlerim topaç dönüşünde.
Ali Tekmil / 21.07.15- Konak
Ali TekmilKayıt Tarihi : 21.7.2015 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!