7 Ekimde bi hikaye başladı.
Tam bugün annenin karnında bi iz bıraktın sen.
Tam bugün ciğerlerine doldu oksijen.
Gözün seçmedi belki ama bugün baktı dünyaya tertemiz pencereden.
Bugün tattın sana saklanan ömrünün en ılık sütünü.
Bugün bi hikaye başladı.
Yeni bir yol bilmiyorum ben
bildiğim ayaz dışında başka mevsim bilmiyorum
3 5 tanesi dışında, birbirine karıştırıldığında ortaya çıkan yeni renkleri ben bilmiyorum
Bilmiyorum bir omzun sıcaklığını, ona yaslanmayı..
Kavgayı çok biliyorum ama, bilmiyorum savaşmayı.
tedirginlik baş ucumda mesela, rahatlığı bilmiyorum
İsterdim ki umudu alalım koynumuza, yorulana kadar öpelim boynundan..
Umut serçenin kanadında sevgilim..
Umut bir çocuğun ağzından önce gülen gözlerinde..
Yolun kenarında açmış bir çiçeğin renginde
Salonda yıllarca sıkılmadan duran perdenin ardında
Benim umutla bir derdim var.
Yokluğu varlığıma zarar.
Fazlası intihar
Bir şarkı sözü duydum geçenlerde; “umut bazen işkencedir” diye…
Takılmıştı bi kere artık aklıma..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!