yâr dediğin, bir gülüşle bin gökyüzü kurmak.
her akşam binlerce kuşu şehrin üstünde kanatlandırmak.
caketini astığın duvara adını yazıp yazıp üzerini karalamak.
yokluk
adı unutulmuş türkü
rüzgâra dil öğretmek...
yâr dediğin, yarım kalmış şiir
tarumar olmuş gönül
kezzap
ölüm burcuna yaslı merdiven
tırmandıkça semayı üzerine devirmek.
yâr dediğin, yitik avaz
sancılı üryan geceler
yaman
yürek ezgileriyle gün yanığı dağları uyutmak...
Kayıt Tarihi : 5.6.2022 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özlem saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!