Ezerler Şiiri - Kemal Berk

Gün göstermez bulut gibi gerilen
Engelleri sıra sıra dizerler
Yüreğimi gece gündüz eriten
Sözde candır, candan vurup ezerler

Gül'üm diyen, niye gülmez yüzüme
Akrep girmiş zehir katar sözüne
İlk baharı dönüştürür güzüme
Yere düşsem hazır gibi ezerler

Kuru odun suyu emse yeşermez
Boş yürekle güzel güne erişmez
Sevgi ile yolu bir kez kesişmez
Ayağıyla inci olsan ezerler

Yüzü güler, tatlı dille gül verir
Kötü nefis, canı candan ettirir
Okyanusu Kerbelaya benzetir
Kartal olsan karga diye ezerler

Canı, kanı, aynı soydan gelsen de
Okuduğu dinin ilmi dilinde
Mana yerde, madde başlar üstüne
Boş yürekle kardeş demez ezerler

Doğru yoldur, benim yolum diyenler
Sel suyuyla, göz yaşını dökenler
Düz çizgiyi, kırıp yardan düşenler
Hak emrini ayağıyla ezerler

Külözünün bir sıkımlık canı var
Yar başında, yardan atan yari var
Sabır deyip, darda kalan kalbi var
Edep bilmez, sahte sözle ezerler

Kemal'eren Kemal Berk
18.05.2022