Diliyorsan gönülden git ardına bakmadan,
düş yakamızdan benim ve yüreğimin,
git ki bende ki senle huzurlu kalayım
biz yarım kalarakta dimdik yaşamayı bilmişiz.
Belki de biz hiç bir kalpte atamadık,
sorulara cevap bulup imtihan kazanamadık
haksız suçlamaları da hiç beceremedik
ayrılığa teslim den kurtulamamışız.
Kalbimin tahtına davetsiz kurulmuştun,
ordan hesaplar da sorulur hiç dememiştin
bilerek sahiplenen dik kardeşine hüznün
o gereğini yaptı kabul edip boyun eğmişiz.
Su gibi duru ve sonsuz olsa da sevda,
işte böyle kaprisler de harcanır sayemizde
bir ateş topu gibi çöreklenirmiş kalbine
aralı gözlerinden dumanını görmüşüz.
Gidersen hayat kavuşturmaz artık bizi,
çaresizler kervanın da ayırtır yerimizi,
gerçek aşk unutulamaz ara da anılır belki
çığlık çığlığa zefer sevincinizi duymuşuz.
Sahipsiz ellerin hançeri vurduğu bu kalbimiz
ömür hazinesini bir hiç uğruna harcayan biz
meğer nelerin kederin de boğulur olmuşuz.
Yasaklarla ağır adımla yarına bırakışlarla;
geçmişin yasıyla az kalanı da ezer olmuşuz.
23:24 18.12.2015
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 19.12.2015 07:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!