Köyler var kerpiç
Evler var toprak
Ve....insanları
Solmuş bir yaprak
Evin köşesindeki insan
Durmadan soluyor
Zengin istediğin yapar
Ama...fakirler ölüyor
Mutlu mutsuz an
Ezen sömürü ezilen can
Sonra düşünen adam
Bunlar....hepside insan
Ne bir doğa kanunu
Ne de tanrı isteği
Ağanın sözü faşizmin huyu
Sen köylü gardaşım rahat uyu.
1971
Kayıt Tarihi : 27.11.2014 10:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!