Ezemedim Şiiri - İlyas Ateş

Çok çalıştım hep aradım huzuru
Yıllar boyu çalıştım da çalıştım
Başımdan gitmedi yokluk belası
Ezemedim kafasını bir türlü

Her an her gün koştum geçim peşinde
Geçeleri gitmez benim döşümde
Bir türlü bırakmaz her gün peşimde
Ezemedim kafasını bir türlü

Köle etti beni ezdi de durdu
Her gün şamarını anlıma vurdu
Her ne yaptıysam çaresiz koydu
Ezemedim kafasını bir türlü

Ateşoğlu bitti halın sormadı
Elden geldiğini geri koymadı
Ben öldüm gidiyom hale duymadı
Ezemedim kafasını bir türlü <<<