Ezelî Aşk Şiiri - Levent Topludal

Ruhumuz tanıdık "Kâlu Belâ"dan,
Canlar birbirini bilir sevdiğim.
Kısmetlinin, şol cennet-i âlâdan
Senin gibi payı gelir sevdiğim.

Anam, pek güvenir benim ahtıma;
Babam, bir son ister kara bahtıma.
Yeter ki aday ol gönül tahtıma,
Sülâlemin oyu gelir sevdiğim.

Görme n'olur bu sevdamı densizlik,
Çok soylu değilsem suç mu gensizlik?
Geçmesin, aklından bile sensizlik;
Bana dipsiz kuyu gelir sevdiğim.

"Ye" dersen, bal olur zıkkımın peki;
"Gel" dersen gelirim, "git" dersen, "peki".
Yanında olsam ne, olmasam ne ki?
Gözlerimin suyu gelir sevdiğim.

Kaderde ne varsa o gelir başa,
Zamanı gelince gör paşa paşa.
Yaz günü çekinme; gel, otur taşa;
Serin serin iyi gelir sevdiğim.

Olsun her amelin rızaya dönük;
Baht bazen parlaktır, bazen de sönük;
Meyus olma, darbe alırsa Kınık;
Aynı yerden Kayı gelir sevdiğim.

Esen rüzgârlara kattığın koku,
Tekrar acıktırır sevdaya toku.
Elinde kılıcı, sadakta oku,
Terkisinde yayı gelir sevdiğim.

Alışveriş vakti diyormuş burcun,
Senden ne fazlası varmış ki Corç'un?
Taksitli diyerek girdiğin borcun
Günü gelir, ayı gelir sevdiğim.

Levent, iş çıkışı dışarda sürtmez;
Yârini kedere, gama bürütmez;
Hanımı camlarda dirsek çürütmez;
Kapı çalar, beyi gelir sevdiğim.