Ezelden Yük Şiiri - Ali Arı 2

Bu şiir, derin ve çaresiz bir aşkın ıstırabını dile getiriyor. Şair, hikmetli sözler söyleyen bir dervişin bile içindeki bu ince sızıyı dindiremeyeceğini, zira içindeki ateşin o kadar derin olduğunu ve ummanlar getirilse bile sönmeyeceğini ifade ederek, aşkının büyüklüğünü ve etkisini vurguluyor. Güzel dilberin kaşlarını yay, kirpiklerini ok gibi gören şair, bu güzelliğin bile gönlündeki aşkı dindiremeyeceğini belirtiyor. Bu sevdanın ruhunda coşan bir volkan olduğunu ve sevgilinin kendisinin derdine derman olamayacağını söylüyor. Kendini denizde yorgun bir garip aşık olarak tanımlayan şair, bu ebedi aşk yüküyle divane olduğunu ve bir hayal ile yanıp tutuştuğunu ifade ediyor. Başka kimsenin onu bu çaresizlik denizinden bir limana vardıramayacağını düşünüyor. Ne tatlı bir sözün kalbini avutabileceğini ne de bir gülüşün ahını dindirebileceğini belirten şair, bu derin acının kendisine ezelden nasip olduğunu ve kimsenin bu kaderi değiştiremeyeceğini vurguluyor. Kemter Abdal mahlasıyla seslenen şair, bu sevdanın ömür boyu süreceğini ve yarasının dinmeyeceğini ifade ediyor. Sevgilinin hayaliyle teninde yaşadığını ancak onsuz geçen her anın büyük bir işkence olduğunu dile getirerek, aşkının kalıcılığını ve yarattığı derin acıyı çarpıcı bir şekilde anlatıyor. Şiir, çaresizlik, derin özlem ve kalıcı bir aşkın ıstırabını yoğun duygularla yansıtıyor.