Meraklanma ne zaman diye,
Ben seni tâ ezelden sevdim.
Aşkın ruhuma bir hediye,
Ben seni tâ ezelden sevdim.
Toprak vardı, su ve de hava,
Koca dünya henüz bir ova;
Bir Adem vardı bir de Havva,
Ben seni tâ ezelden sevdim.
Çöllere düşen Mecnun bendim,
Ferhat olup dağa direndim.
Sanma onca yıldır tükendim,
Ben seni tâ ezelden sevdim.
Sevdam dünyayla oldu vâki,
Unutamam... Ölünce tâ ki...
Sen, ben fâniyiz; bu aşk bâki,
Ben seni tâ ezelden sevdim.
Kayıt Tarihi : 13.8.2009 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!