Ezel’de Hür Yaşadık. Şiiri - Ali Rıza Sa ...

Ezel’de Hür Yaşadık.

Boğulur mu hiç iman? Dinci canavarlara?
Kulluk edersin dinci, zengine, iktidara,
Dört kitapta yeri yok, kula kulluk edenin,
Din yobazısın dinci, bir gün yanarsın nara.

Elife mertek dersin; İblis olmuş gezersin,
Dindarın şamarını, bir gün ensene yersin.

İslâm daim muzaffer, iman bakî olacak,
Dalga, dalga; Al Bayrak burçta dalgalanacak,
Ezanlar susmayacak, asla minareler de,
Bu; Vatan mahşere dek; Türk ve İslâm kalacak.

Yüreğin varsa eğer, değiştir bu gerçeği,
Bir gün er meydanında, oynatırız köçeği.

Vatan için bir ölür, bin kere diriliriz,
Biz; Vatanı namusumuz, candan aziz biliriz,
Kartal yuvalarında, hürdür; Millet bizimle,
Tapınırız; Allah’a; Peygamber’dir pirimiz.

Ezel de hür yaşadık, ebet te hür yaşarız,
Esaret zincirini, beynin de parçalarız.

Ruhu mücerret gibi, fışkırır yerden naşım,
Atam böyle söylüyor, böyle diyor ecdadım.
Vatan bizim; Ana’mız; Bacı’mız; İffet’imiz,
Genç Osman’dan öğütlü, Koltuk altın da başım.

Bu gerçeği hainler, öğrenmeli, bilmeli,
Vatan hainlerini, yeryüzünden silmeli.

Toprak; Vatan olurken, kılıçtan aktı kanlar,
Toprağa susamıştı, şehit olurken canlar,
Ben; Türk’üm; Dinim İslâm; Dilim Türkçe dir benim.
Böyle haykırıyorlar; Cumhuriyet kuranlar.

Bu gerçeği; Kâinat, yedi düvel bilmeli,
Bilmek istemiyenler; Vatan-ı terk etmeli.

Arz ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 90