Ezel Şiiri - Soner Akyol

papatyalar iliştireyim yıldızların yerine,
baka baka doyamayayım gül cemalinin hasretine,
acı verici olsa da hasretin bile güzel can pârem,
özgürlüğüm senin yanında ama gelecek mecalim yok dizinin dibine.

bir delilik yapayım bu gece,
ehvenişer olmaktan çıkayım ve adını okuyayım tek hecede,
tek nefeste bitireyim seni ve senden geriye kalan külleri,
içerimde yeniden yeşertip doğurayım anka kuşu gibi canıma ciğerime.

tek bir canlı kalmasın yeryüzünde,
ya da tıklım tıklım dolsun dünya köşe bucak,
ben bulurum yine seni,
sana benzeyen yahut benzemeye çalışan onbinlerce densizden ayırır,
bir kar tanesine sığdırabilirim yüzün çehresini.

öyle içten,
ve söyle seni var edebilirler mi hiçten?
böyle sevebilirler mi arttırıp seni tırnağından dişinden?
taşırabilirler mi sayfalardan veya dünyanın kıyısından köşesinden?
hiç doğmamışken bile sevebilmişim ya seni, sana olan hayranlığım geliyor ezelden.