Ben her zaman sözümde durdum
Namerde alçağa boyun eğmedim
Şu yalancı şu zalim dünyada
Kendimi hiç ama ezdirmedim.
Candan dost kardeş bildiğim
Her şeyimi bölüştüğüm
Sırtımdan vurdular beni
Canım dediğim sevdiklerim.
Ben hep sürgün mahkum kaldım
Dövüldüm joplandım yoldaşımı satmadım
Sonsuz çıkmazlara girdim ama
Hiç kimsenin ocağını yakmadım.
Çok zormuş bu zamanda mertçe yaşamak
Kime sırtını versen arkandan kuruyor tuzak
Hiç kimseye güvenme inanma sakın aldanma
Acımadan seni vurup ocağını yakacak.
Ne dünden umudum var nede yarından
Her taraf tuzak dolu vermiyor aman
Vurulsakta dövülsekte sövülsekte
Ne yolumdan geçerim nede davamdan.
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 21:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!