Ormanlardan bir ağaç cebimde
seni yazarım belki
kara tahtaya gelesi
kara kitaplara giresi
yağmur yapışık camlarıyla
içim biraz Mayıs
biraz Eylül
çimli bir bahçede
bulut sarmış bir hüzün
ve kırmızı ve beyaz ve sarı gül
ormandan bir avuç aluç ceplerimde
çocukluğuma giderim belki
ya anamı yazarım
kaşları rastıklı
başı çatkılı
ya babam gelir gözümün önüne çöker yüreğime
fakir
kara kaplı kitaplara giresi
Van niresi
İstanbul nire
vakit on üç sıfır bir
Iğdır nire
Angara niresi
cebimde bir ahu fotoğrafı
her yer gün güneş
şiirden azad edilemeyen Eylül ve ağıt
sersefil sersebil kâğıt
masada kelimeler
cebimde şekerlemeler
çocukluğuma gidiyorum
sen beni bir dönemeçte bekle
büyüyeceğim
ezcümle seni yazarım belki
ormanlar cebimde kulaklarımda gümbürtüsü
karadır kaşların
ezcümle seni yazacağım da
mevsim bahar
bir tek sen yar
senin gülün har
biraz Mayıs biraz Eylül
ormandan bir avuç aluç ceplerimde
22/Maıs/2011/Pazar/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 22.5.2011 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''Yazmak,içimdeki kırılmanın kendini onarma çabasıdır.'' diyor Alper AKÇAM.
Şiire bakıyorum ve kendini onarma uğraşı içinde olan bu Kalem'den neler neler düşüyor şiire,görüyorum.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (3)