Ezberlenmiş Sessizlik Şiiri - Salih Gözek

acıya ses olur
yüreğini üşüten
gecenin yalnızlığı
türkülerin sesi kısık
derin çöl seraplarında
bir akarsu söylencesi

tutsaklığını ayır yorgunluğundan
bak; kirli ve acımasız
gece
uyuyor

su yanar
yüzyıllık gökyüzü silkelenir üstümüze
kuytularda kalır bakışlar

açık ara, açık yara
ah! dağınık serçem
unutuşlar
anıları yabancılaştırıyor
yağmur yağıyor
buruşuk bir keder
ve demiryolunda tren
bu şehirden giderken
bir akşamüstünün kasım serinliğini
ağır esen rüzgâr hızıyla geçiyor

yüreğimi üşüten
çorak bir aşkın yorgun yenilgisi
taşlıkların tenhasında
kuşları bekleyen
ufalanmış ekmek kırıntılarının cinneti gibi

hadi!
unut öykümü
ve unutkan boşluklarda bıraktığım
ezberlenmiş sözcüklerimi silkele saçlarından

yüzüm:
karşıya bırakılmış sessizlik

Salih GÖZEK