Ezberinde Olsa da Kahrın Şiiri - Gülden ...

Efkârına yoldaş başım
Belli ki su olma derdindesin
Azların çoğuna mendil sallıyor sabrın
Dağıldığına değmiyor dağıttığın
Kaderle kavga etmenin sarhoşluğunda,
Ettiğini bulurmuş insan.
Her kabullenişe yenisi eklense de
Etme!

Ve sen çatık kaşlım
Nedir sorularını cevapsız bırakan
Olmayacak duaya amin mi dedin
Verdiğin sözler tutulmadı mı
Aldatan aldanır misali,
Yalandan medet mi umdun yoksa.
İnancın kapısından dönsen de
Umma!

Gölgesi kaçak bakışlım
Söyle, selâmsızlığa mı alıştı sesin
Borçlanamam der gibi inadında yüreğin
Limansız denizlerin ortasında
Yakılır mı gemiler
Güneşe hasret sabahların gecelerine mi kaldın
Kandırsa da seni rüyalar
Kalma!

Işıksız kalan hallarım
Suskularına tutunma bu kadar
Hicranını s/akla içinin karasından
Umuda nefesinle erilir bilmez misin
Geçmişi düşürmelisin yakandan
Belkilerin kanatları kırılmış, gör artık!
Unutulmayı unutmasan da
Korkma!

Kendine el cananım
Gönlü taşlayan sözleri de say
Gelmeyen gitmeleri de
Hayallerinin bekçisi ol, katili değil!
Beklediğine yılların hesabı sorulmaz ki
İzinsiz ağarsa da saçların
Sorma!

Ey ! Üç günlük canım
Görmeleri vicdanına danış yalnızca
Sevdaların yatağından aksın hayatın
Faydasız pişmanlıklarını,
Yazılmayanlarından okuyup durma!
Ezberinde olsa da kahrın
Yazma!
Okuma!