Ezberimi sen bozdun 10.04 2025. 01.30

Eᶻᴮᴱᴿᴵᴹᴵ Bᴼᶻᴰᵁᴺ
Sᴱᴺ☚

Ezberimi bozdun
Sen… ezberimi
Sana güvenmiştim
Bir çocuk gibi
Eli tutulunca korkmayan
Bir yara kapanır sanıp
Üstünü örten gibi
Ama olmadı
Üzülmemiş gibi yapamıyorum artık
Yüzüm müsait değil yalan gülüşlere
İçim çığlıklarla dolu
Sesim sessizliğe gömülü
Ezberim bozuldu
Kendime gelemedim
Toparlanamadım
Toparlanamadım

꧁Aˢᴵᶜᴱ❀şᴵᴿᴵᴺ꧂

Beni bin defa kırdın
Ama senin kırışların
Onlar başkaSen hep
bilmediğim yerlerime
dokundun Canımı Uzanamadığın
yerlerden kanattın
Bensiz kaldım içimde
Aynaya bakamadım uzun zaman
Tuttuğum kim varsa
Birer birer düştü içimden
Nöbetini tuttum acıların
Teslim alacağım günü bekledim

꧁Aˢᴵᶜᴱ❀şᴵᴿᴵᴺ꧂

Sen geldin
Ben sustum
Ağlamadım
Çünkü gözyaşım yetmezdi
anlatmaya Zoruma gitti
Söyleyemedim
Kelimeler bile artık
seni savunmuyordu
Düşüşlerimi ezberlemiştim ben oysa
Yere nasıl çakılır insan
Hangi saatlerde acır en çok içi
Hepsini biliyordum
Ama sen
Ama sen ezberimi bozdun

꧁Aˢᴵᶜᴱ❀şᴵᴿᴵᴺ꧂!

Ve o günden beri
Hiçbir satırı tamamlayamadım.
Hiçbir cümleyi sonuna
kadar kuramadım
Çünkü her başlangıçta
Senin adın vardı…
Her bitişte ben.
Ve bil isterim,
Ben seni sadece sevmedim…
Kendimden bile vazgeçtim.
Kırıklarımı senin eline bıraktım.
Topla diye değil…
Anla diye.

꧁Aˢᴵᶜᴱ❀şᴵᴿᴵᴺ꧂

Ama sen…
Baktın.
Geçtin.
Acımadan ben sustum
içimden bin kere haykırarak,
"Ezberimi sen bozdun" dedim.
Toparlayamaz…
Hiç kimse toparlayamaz
Bir dua gibi tuttum seni içimde,
Kabul olmadın...
Olmak da istemedin belki
Ben inandım—yokluğuna bile inandım
Sen yalandın… ama ben gerçektim çok gerçektim.

꧁Aˢᴵᶜᴱ❀şᴵᴿᴵᴺ꧂!a

Ben seni unuturum sandım,
Kendime yalan söyledim gecelerce
Her sustuğumda içim biraz daha konuştu
Ve hiçbir hayalim sağ çıkmadı senden
Sen benim ezberlerimi bozarken,
Ben yine seni ezberledim.
Ben bu şiiri sana
Gözyaşları içinde yazıyorum
Senin tanıdığın isim soyisim
güçlü demi degil artık güçlü degil

꧁Aˢᴵᶜᴱ❀şᴵᴿᴵᴺ꧂

Ama yine düştüğüm
bu boşluktan kalkarım
Bu ilk düşüşüm değildi.
Merak etme.
Bunu da atlatırım.
Senin tanıdığın ben…
İsim, soyisim.
Bunu da atlatır.
Sadece…
Zamana ihtiyacım var.

꧁Aˢᴵᶜᴱ❀şᴵᴿᴵᴺ꧂

Bir fotoğraf kadar kaldın
Çekildiği anla sınırlı
Ne öncesi vardı ne sonrası
Ve ben o an’da kaldım, kırılı
Bütün yolları kendime kapattım
Çünkü her yol sana çıkıyordu…

Bir adın geçtiğinde susuyorum artık
Sadece insanlar değil, kalbim de yordu
Ne bir siteme gücüm kaldı
Ne de yeni bir hayale umudum
Sadece bil istedim;
Ben seni kendim sandım… o yüzden çok canım yandı.

10.04 .2025

01.30