Ezberimde...! Şiiri - Süleyman Kaya

çocukluğum
en ilkin hayatımın;
hayatın başlangıcı
köyüm ezberimde.
etek giyerdim
erkek olmam ne fark ederdi ki,
yokluk...?
bol yamalı bir etek
'kirase kayseri' kayseri bez fabrikası
imalatı
hiç unutmam bu etek yama dikiş tutmazdı artık
annem yorganımdan kalan kalınca bir kumaştan
el işi dikti yeni bir etek
çoçuklar alay etmişti
'aaa eteğine bakın,eteğine'
değiştirdim,tekrar giydim yırtık kayseri eteği
annemden aldım azar biraz köteği...
...
ayakkabı mı?
altı yaşlarda lastikli
'çiçekli'
siirt'en almıştı babam
fırın ekmeğin ayrı bir tadı var dimağımda
onu da siirt'ten alır götürürdü bize,
olur mu?
üçgünlük bayat nerde taze
...
sorardım anneme
'anne biz allahın eşekleri miyiz.?
allah kime benzer,büyüklüğü nekadar,
'..herzaman bizi nasıl görür...? '
'sorularına cevap veremem yavrum
O; tarif edilemez..'
derdi annem,
...
halen köyümü
çocukluğumu
allah'ımla tanıştığım ilk yaşamımı,ezberimi
ben ezber yaşarım
benzer soruları düşler,
ayakkabısız,etekli,ellerimde bayatlanmış beyaz ekmeğimle
dolaşır gezerim
...
Benim varım,her şeyim ezberim....
ez beri yaşarım!