Ezbere Şiiri - Kamil At

Ne öttüğünü bilmezmiş kargalar
İçinde karanlık duruyor dere
Karganın sırtında cinli hırkalar
Okuduğunu anlamaz ezbere.

İnsana kötü beladır şükürler
Kötünün kötüsü var imiş körler
Sanmış ki hayal ile özgürler
Laf da anlatılmaz hiç esire

Anlattığı hayal herhal küfürdür
İnsanı bilmez ayırır, insan birdir
Efendisine hizmet ona esirdir
Boş şeyleri inandırmış köre.

Yolunda toz duman manalar
Varlığı insanlığın ömrünü deler
Engel olur evrime çizili çileler
Yönü ortaçağ menzili nere.

Karanlık yalan yukardan ise
Ses verelim insanca gelen sese
İnsanlığa nefret ekti küse küse
Şükürle ömürleri yara bere.

Böyle kargaya dost olunmaz
Beyazın karası uyar mı bulunmaz
Olmayan put hayata gelinmez
Dilenme asla olmaz şeylere.

Şimdi bitsin Kamil At sözün
Kargasın boğmaz beni enkazın
Cana değil, boşluğadır avazın
Daha rastlanmaz böyle türe.