Ezanlar şahidim olsun ki aklımdasın

Aslında senden vazgeçeli çok oldu
Hatta unutmaya bile başladım.
İşte tam seni unuttuğum anda
Biri çıkıp seni hatirlatıyor ya
Deliye dönüyorum.
Çık git artık!
Aklımdan, kalbimden
Hayatımdan ve düşlerimden.
İçimdeki çığlığı yutalı çok oldu

Hayallarime bile uzaksın.
Ne gülüşüm, ne öpüşüm
Ne de vazgeçilmez düşümsün..artık

Bir gün; kıracağım tüm kalemleri
Yakacağım yazılmış ama
Yaşanmamış tüm anıları.
Ve geri döndüğünde bir gün
Haykıracağım yüzüne
İçimde saklı kalmış,
Söylenmemiş bütün ayrılıkları.
Yine bön bön bakacaksın yüzüme
Anlamamış gibi yapacaksın.
Bu sefer daha da ileri gidip
Yrtacağım yüzünü
Anlamını yitirmiş hatıraların
Ve solmuş tüm fotoğraflaın.

Güçlüydüm bir zamanlar
Haksızlıklara, aşağılanmalara
Gülüp geçebilecek kadar
Sağlam duruyordum karşında.
Oysa şimdi bir çocuk bile incitebilir beni.
Öyle kırılganım ki...

Tenin tenime..nefesin nefesime değdi.
Üzerine kokum sindi, unutamazsın ki.
Kandırma kendini,
Aklın hala ben de
Deliriyorsun ilk gün ki gibi.
Haydi durma düş düşlerime
Sarıllalım gecenin sıcağına.
Bak gözlerimin içine
Göreceksin seni ne çok istediğimi.
Yüreğim yangın yeri sevgili.
Gel söndür bu ateşi.

Sadece özlüyorum.
Sana; uzaktan bir yabancı gibi
Bakmayı, öğrenemedim hala.
Üzgünüm.
Öyle işte.. hepsi bu

Dil-ruba 07 Ocak 2014 /04:14