Ezânlar Şiiri - Kadir Yeter

Ezânlar; Ezân oldu!
Susturuldu türlü ses,
Çok sesli, hazân oldu!
Ezân okundu, tek ses! ..

Bir çıngırakla başlar,
Artık, sabah ezânı,
Kalmadı minârenin,
Çok sesli heyecânı! ..

Ne oldu da sustular?
Ner’de aşk, heyecânı?
Her Selvi her ağacın,
Sallanmalı her yanı! ..

İmdât ister minâre!
İmdât eder nefesler!
Gırtlaklar mı kurudu,
Ner’de o billûr sesler? ..

Titreşsin boğaz telim,
Titresin yüreklerim,
Ben, her sabah ezânı;
Coşkun, ezân isterim...

Karışsın bir birine,
Mezarlar; Şâha kalksın!
Ezân sesi kesenler,
Târihlerden utansın!