Ezan Müjdesi Şiiri - Sadettin Uğur

Yunan gider iken diktiği fidan,
Su değil köküne katran gelecek.
Şu hakikattir ki: Kızıl bir tondan,
Dikenli dalına hazan gelecek.

Fidan bahçıvanı asrı devirdi.
Kırıştı hatları, saçı ağardı.
Kim derdi fidanı bir gün kururdu.
Fidana mezarı kazan gelecek.

Ezana el attı mel'un piriniz,
Camilere kazma vurdu eriniz.
Ölüdür vallahi ölü diriniz!
Ölümsüz azabı yazan gelecek.

Üstadın çobandır sen koyunusun.
Şeytanın münkalip bir oyunusun.
Nemrudun iblise son düyunusun.
Sonsuz yurduna her azan gelecek.

Müminin bin dört yüz yıllık ahdini,
Bozmak cüretkarın aşar haddini.
Harf harf satır satır melanetini,
Buğuzla neşreden ozan gelecek.

Destan Medine'de Bilalle başlar.
Kulaklarda ezan, gözlerde yaşlar...
Katreler ukbada olmuş ataşlar,
Ataş kılavuzun mizan gelecek.

Gözyaşı hasılı liyakat geldi.
Münkalibe koca bir tokat geldi.
Müridanına da hamakat geldi.
Azap gayrı sana suzan gelecek.

Nebinin hilatı tez giyilecek.
Layığı muvahid kul seçilecek.
Seçim arşta olup ferman gelecek.
Küfre şedid, Rabbe nazan gelecek.

Tekbirle nakışlı sancaklar ile
Mushaflarla dolu kucaklar ile
Bilal tabiatlı çocuklar ile
Ebedi göklerde ezan gelecek.