Ezan-ı Muhammedî Şiiri - Nihat Malkoç

“ Bu ezanlar ki şehadetleri dinin temeli,
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli”(Mehmet Akif)

Ezanın ikliminde açar tomurcuk güller
Başlar secdeye değer, Hakk’ı zikreder diller

Sabahın aydınlığı ezanlara karışır
Mümin takva yolunda meleklerle yarışır

Güneş tam tepedeyken girer öğlenin vakti
Ezanla hatırlanır yapılan kulluk akti

İkindi ezanında gün akşama dönmüştür
Göklerin ışıltısı, aydınlığı sönmüştür

Gün bittiğine delil, akşam vakti ezanlar…
Nefsini sorguya çek, kurulmadan mizanlar

Hüzünlü akşamlara yaş dökerken bulutlar…
Yatsı, seher vaktine taşır nice umutlar

Baharları müjdeler, hazan vakti ezanlar
İdrakler cilalanır, keskinleşir izanlar

Ezan kuşatır arzı, sema ona dar gelir
Ruhların kışı biter, gönüle bahar gelir

Ezanın munis sesi, yeri göğü kuşatır
İmanın ikliminde, nice hazlar yaşatır

Ezanlar haber verir, ötenin ötesinden
Âlem cezbeye dalar, sonsuzluk bestesinden

Ezanın çağrısıyla namaza koşar mümin
Şeytana çalım atar, nefsini aşar mümin

Günde beş vakit ezan, ilâhî bir ihsandır
Dünyalara değişmem, kulluk en büyük sandır

Ezansız zaman yoktur, arzla arş arasında
Lokman Hekim’dir ezan, müminin yarasında

Nurdan kapılar açar Ezan-ı Muhammedî
Gül kokuları saçar Ezan-ı Muhammedî

Varlık yokluk arası, hayat sanki bir düştür
Ruhların kıyamıdır, ezan bir diriliştir