Çadırvan Şiiri - Uğur Musab Şahin

Sorumsuzların, sorumluluğudur.
Hayat denen, ölüme gebe bu ömür.
Onca günahlar, sırtın kamburudur.
İçimi karartan geceden, kara kömür.

Üşüyorum, ayaklarım donmuş sanki
Alınımı, yüreğimin kor ateşi yakar.
Birde “serin” derler, kuyuların dibi.
Üstümde tepinir, kanatları kırık atlar.

Şimalden esen kara yel körükler,
Daha işlemediğim o günahlarımı.
Uzaktan, kulağımı okşar türküler.
Garba taşır, yüzyıllık kayıplarımı..

Ermeni'si, Rum'u, Kürdü hisse alır.
Sancısını çektiğim, ata mirasından.
Bana, yalnız çorak topraklar kalır.
Korkarım, baka kalmayız ardından.

Ezan gölgesinde soluklanırız,
Bir cami avlusunun, şadırvanında
Aynı duayı hatmeder soluklarımız.
Söğüt’ün, Domaniç’in çadırvanında.
2018