Her safak vaktinde ben seherler ile
Kulak kabartir da hep ezan beklerim.
Arz´in kapkara yüzü ak´a dönerken
Huzuruna varmaya ezan beklerim...
Kainati titreten o ulvi sesi
Duymak istiyorum Allah´im ebedi
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Hasreti özlemi yakarda bagrimi
Avrupali beyinler duymaz cagrimi.
Söyleyin bana, bu yasaklar dogrumu?
Yanlislari yikmaya ezan beklerim...
Üstadım avrupanın ne kadar medeni olduğu tartışılır bence onlar kendilerine medeni sanırım dünyaya değil,yüreğinize sağlık,güzel ve anlamlı bir şiir,selam,saygı ve dua ile...
Hasreti özlemi yakarda bagrimi
Avrupali beyinler duymaz cagrimi.
Söyleyin bana, bu yasaklar dogrumu?
Yanlislari yikmaya ezan beklerim...
sevgili hocam bize bizden baskasi yar olmaz yuregine saglik insallah bes vakit ezani en kisa zamanda dinnemek umuduyla ....
fatma 08
Artvin
Bayan,
07.02.2010 18:39
K...U...T...L..U...Y...O...R..U..M
U....U......................................
T........T..................................
L..............L.............................
U.................U.........................
Y.....................Y.....................
O.........................O................
R.............................R............
U....................................U
M.......................................M
Hele o öçok güzel bir sesle sabah ezanı. Ohaz hiç bir şeyde yoktur. İmanlı yüreğinizi saygıyla selamlıyorum tebrikler.
Seyfeddin KARAHOCAGİL
gurbet bu olsa gerek sözler sukuta uğrar lafı ikidamla göz yaşı söyler bir gün mutlaka güzel günler gelecekler saygılarımla
tunanın suyundan abdest alırım..yaradanı yürekten bulmak için..anadoludan ezanlar isterim..ta çin seddinde namaz kılmak için.
yüreğinize sağlık. tebrik ederim sayın şairim.
güzel yazilmis ezana hasret gönüllerin feryadi yüregine saglik sagilar
mükemmel bir kalem
özü sözü anlatımı
şiir paylaşımı
hani bir yerden güneş dogar ya
farklı esen rüzgar ya
yıldız toplayan türküler var ya
işte öyle yürekten yazılan
güzel bir eser olmuş
kutlarım yazan kalemi
salim erben
Zeki bey, şiiriniz çok güzel olmuş. Duygulandık ve o içli dygularınıza tanık olduk. Avrupada ezan hasreti konusu zahirinden anlaşılan özlemden öte avrupanın öze dönüşü kıbleye yönelişini intizar ettiğiniz çağışımı yaptı bende..
Allah muvaffak eylesin
UYAN GÖZLERİM, NAMAZ VAKTİDİR
Uykulu gözlerim, hadi aralan
Namaza davettir, okunan ezan
Semalar açılmış, melekler saf saf
Bu seher yeniden, kuruldu mizan
Asi ve günahkar, yatma yatakta
Bekliyor amelin, o son durakta
Ya irem bağıdır, ya da bir gayya
Namaz yaren olur, kara toprakta.
İki rekat farzdır, iki de sünnet
Nefsine olmaz zül, hadi eda et
Ahiret gününde, feda uykular
Salihler safına, yazdırır elbet.
Rukuya duran kul, boynunu eğer
Secdede ağlar göz, yalvarır diller
Ne çetin bir güne, şahittir seher
Namaz hatırına, nurlu kabirler
Mikail gözetmen, dağılan rızka
İsrafil bekliyor, ağzında surla
Azrail çok meşgul, elinde liste
Cebrail saf tutmuş, yedi gök arşla
Namaz ille namaz, dedi Peygamber
Kuran ayetleri, farzdır, emreder
Ruhunu nur kaplar, Allah katında
Miraca yükselir, bütün müminler.
Ölümün meleği, gelmeden cana
Sabah namazını, ekle mizana
Mülkün tek sahibi, Zat-ı celali
Tesbih et, şahit kıl, her bir azana
Mücella Pakdemir
Ezanın caminin içinde okunduğu, fakat klise çanlarının sokaklarda çınladığı medeni(!) batı, bizim ülkemizde kilise çanının da ezanın da çalındığını görmez bir türlü. Ben de yurt dışına gitmiştim. Ezan sesine hasret kaldım. Yurda döndüğümde havaalanından taksiyle eve dönerken akşam ezanını duydum. Taksinin camını açıp, gözyaşları içerisinde ezan sesini dinledim ve hasretimi giderdim. Sizi çok iyi anlıyorum. Şiirinizi kutlarım.+10
Bu şiir ile ilgili 18 tane yorum bulunmakta