Seherde ses veriyor yanık sesli münadi.
Minarede okunur, Ezan-ı Muhammedi.
Minaredeki seda sanki Bilal’ın sesi.
Namaza çağırıyor onu duyan herkesi.
Yükselirken göklere minareden ezanlar.
Mabetlere koşuyor, Allah’a inananlar.
“Allahü ekber” sesi semaya nurlar saçar.
Yarasalar saklanır, şeytanlar uzak kaçar.
Bu sesle yankılanır dünyanın dört bir yanı.
Ezan duymadan geçmez zamanın hiçbir anı.
Ezan günde beş defa davettir kurtuluşa.
Bu davet ki yükselir yeryüzünden ta arşa.
‘Ne büyük bir lütuftur, çağırıyor huzura.
Namaz kılan kapılmaz, kibire ve gurura.’
Ezanlar şahadettir dinimizin şiarı.
Nerde ezan okunur ora İslam diyarı.
Cami cemaat dolsun, budur Rabbimden niyaz.
Herkes huzura dursun, hiç kalmasın beynamaz.
Minareler eliftir, Birdir. Söyler: Allah tek.
Bu seda hiç dinmesin, sürsün kıyamete dek.
Kayıt Tarihi : 3.7.2013 15:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!