Ezan Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Saba makamından okunan ezan
Yayıldı uyuyan aziz toprağa.
Bir Davudi ses ki; nasıl muazzam,
İşledi renk gibi dala, yaprağa.

Sandım okşanıyor ruhum, bedenim,
Yaşlar içersinde kaldı gözlerim,
Gerilen bir yayda bir oka döndüm,
Fırladım gövdemden ta uzaklara.

Kemiğim sızladı, etim ürperdi,
Bedenim ruhuma direnemedi,
Gövdemi bir ince elek eledi,
Yıkanıp sarındım körpe şafağa.

Başka ne ses kaldı, ne de bir nefes,
Bir makama vardım enfes mi enfes,
Başka anlam aldı herşey ve herkes,
Gereğim kalmadı kola, bacağa.

(ERZURUM SANJKİ YAYLA isimli hece şiirlerinden > 51-52/100)