Ezan Şiiri - Nev-i Tecessüs

Her Ezan sesinde içimde farklı bir his oluşur,
Aklım farklı deryalara uzanır her ezanda,
O ses kulağımda çınladığı anda,
En kuvvetli, en harika şarkılar sönük kalır,
Anlamsız birer nota bütünü olurlar sadece.

Her ezanda farklı bir duygum kıpraşır,
Her ezanda içime kor alevler düşer biraz,
Bir titreme tutar önce,
Ne olduğunu anlayamam o an,
Metafizik bir patlama gerçekleşir adeta,
Ne olduğunu kendime bile açıklayamam.

Yıldırımlar çakar bir anda,
Her şeyin manası değişir,
Anlam kazanır anlamsız gelen bile,
O an her şey bambaşkalaşır,
Görünenden farklı olur âlem bir anda.

Ve bak, yine ezan okunuyor arkadan,
Tüm şehri dolduruyor sanki sesi,
Okuyana bağlı olmaktan çıkarak,
Kendisi oluyor ezan,
Belki de her zaman olduğu gibi.

İlahi bir çağrının getirdikleri,
Hepimizi etkiliyor işte bir şekilde,
Söz okuyanın ağzından çıktığı an,
Allah’ın çağrısı hâlini alıyor yine.

İnce bir rüzgâr esiyor usulca,
Hafiften de yağmur çiseliyor,
Gözlerimi kapıyorum ardından,
Ve ezan sesi senfoniyi tamamlıyor,
Mükemmel bir sanat eseri tadında…