Sabah ezanlarını duymaz oldum
İlmik ilmik sökülür oldum
Tan yeri ağarırken;
Güneşlere doğmaz oldum
Denizin orta yerinde gemisi batan kaptan misali;
Kendi yönümü bulamaz oldum
Sisli, bulutlu bir yoldayım
Renklerin karıştığı dünyadayım
Sevginin diken olduğu bir kalpteyim
Hasretin kucağında
Ateşin ortasında
Rüzgârımın esmesini bekliyorum
Yüreğim yanar da söndüren olmaz
Ufkum daralır da aydınlatan bulunmaz
Karanlıklarım aydınlığa açılmaz
Güllerim mevsimsiz solar
Pencerem zamansız kapanır
Gözlerim yorgun düştü bakışlardan
Zihnim bulandı karanlık düşüncelerden
Işıklarım söndü ufuksuz günlerden
Yüreğim kanadı gülsüz dikenlerden
Kayıt Tarihi : 1.5.2004 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!