Bir ses yükseliyor semaya,
Var olmanın ve varoluşun sesi.
İçimizi ısıtan
Rahat bir duruş sağlayan.
Sanki uzanmış bir el yüreğime dokunmuş
Katı yüreğime yumuşatıcı bir etki yapmış.
Ne sesi?
Huzurun rahatlamanın sesi.
Şair sesleniyor ‘’Şu ezanlar ki şahadetlerin dinin temeli’’
Yüreğimin içinde yıkılmayan bir bina
Beni alıp götüren bir jet misali,
Mutlu eden sevgiyi parlatan,
Sakinleşmemi, rahatlamamı sağlayan.
Birde bakıyorsun derine giden manaya,
Asıl olan o mana.
Anladık mı işimiz kolay
Mutluluk ve huzur içimize dolar
Dini bir sembol deselerde ecnebiler,
Kendileri de bilir Ezandaki huzuru.
Kayıt Tarihi : 20.12.2015 17:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Baba Emin](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/20/ezan-1-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!