Ez Beni Kader Şiiri - Ekrem Yiğit

Anadan doğuşta,yapıştın bana,
Sanki ağı oldun,karıştın kana,
Bedeni emanet,eyledik sana,
Aklına düştükçe,ez beni kader.

İster kağıt eyle,istersen kalem,
İster keder yükle,istersen elem,
Çektikçe eksilmez,artıyor çilem,
Sam yeli estikçe,ez beni kader.

Sanki bir dağım ben,tonlar yükledin,
Başka kulun yok da,beni bekledin,
Kalbim oldun,gün geçmeden tekledin,
Vampir olup kanım,em beni kader.

Pınar edip,sularımı bulandır,
Sevği bitti,gönlüm harap,talandır,
Tebessümün bile sahte,belki yalandır,
Dertler deryasına,sal beni kader.

Mutluluk denince,benden uzak et,
Sanki yer,yurt bitti,hergün benle yat,
Bak aşım pişiyor,gel soğuk su kat,
Alnıma çileler,yaz benim kader.

İster taş eyleyip,denize yolla,
İster aciz,düşkün,halimi kolla,
İster fermanımı,dost ile yolla,
İşte kağıt,kalem yaz beni kader.

Yiğit defterini,dürdü bu sene,
Bilmem neler yazdın,garip bedene,
İltimas geçiyon,isyan edene,
Şu naçiz canımı,al benim kader.
04.04.2017