Eyyub Gibi Şiiri - Mustafa Sevimli

Ezgiler gelir kulağıma uzak diyarlardan
Hangi taşa el atsam yüreğim sızlar
Duygularım hepsi dağılır bir tarafa
Aynaya ne gerek var tadın içtiğim suda

Nasıl yaşadık ki seninle silinmez hiçbir iz
Kapıları yoklardım gece uyurken sessiz
Seni alıp götürürdü koyu bir dehliz
Ben her zaman olduğu gibi yine sensiz

Aşınmış yollara baksam görürdün izimi
Bırak öyle kalsın çekme dizimden dizini
Her damlası sana adanmış duygu denizimi
Açtım sana ama kapattın sen yüzünü

Ağıt yaktı yüreğim sensizliğin ahıyla
Gezdiğim yerler seni haykırır dağıyla taşıyla
Yaşadığım hayatı adadım bilmem kaç katıyla
Kaç vakit ayak sesini bekledim eyyub sabrıyla

Çağın gölgesi düşünce üzerime kapkara
Sensizlik urgan oldu boynuma salındım dara
Uhdud gibi atsalardı beni nara
Olmazdı yüreğim böyle pare pare

Sensizlik çölünde vaha var mıdır söyle
Bulduğum suyu yudumlasam kâr mıdır böyle
Ellerinden süzülen dolunay yâr mıdır şöyle
Güneş mi söndü yüzünde yanakların al mıdır öyle

Mevsimi geçmiş duygular saklı yüreğimde
Kaç mezar kazdım ki içi boş durur hala
Kıyamadıklarım kıyar beni lime lime
Yine de aldığım ancak kalemdir elime
16.05.2006