Eyy Sevgili Şiiri - Züleyha Aktaş

Eyy Sevgili

Sevgili!
Sana uzanırken gönlümüz,
Sessiz adımlar gibi yaklaştık kapına.
Her nefesimizde seni duyar gibi,
Her gözümüzü açtığımızda,
Sanki karşımızda belirecekmişsin gibi,
Sana sesleniyoruz.

Senin huzurunda sözler titrer.
Saygıyla konuşulur; edep ile susulur.
Biz ki sadece gönüllerimizi açan
Ve dualarımızla sana yaklaşan kullar,
Yalnızca beklemekle meşgulüz,
Ama yıllar arasına serpilmiş uzaklıklar olmasa,
İsmin anıldığında kalbimiz yanmasa,
Kapında beklemekten başka bir şeyimiz olmasa...

Bekliyoruz, Ey Sevgili!
Rüyamızda bile görmeyi umut ederek.
Belki bir gün, en beklemediğimiz anda,
Görürüz seni; hem de hiç kimseyi beklemediğimiz gibi.

Gelseydin,
Dünyamız cennet olurdu gelişinle.
Gelseydin,
Bize gönderdiğin selâmın,
“Ey kardeşlerim” deyişin,
Gönüllerimize nasıl işlediğini görürdün.

Gelseydin,
Dolaşsaydın sofralarımızı,
Bir tabak fazla görürdün,
Bir bardak, bir kaşık fazla…
Ve sofrada her zaman bir boş yer,
Baş köşe…
Ola ki, Sen (sav) lutfeder gelirsin diye.

Gelseydin,
Dolaşsaydın gecelerimizi,
O kutlu anları,
Anneler seni sabahlara kadar
Hayal ettikleri yavrular gibi
Ayaklarında sallayan.

Ey Sevgili!
Gelseydin,
Ashabın gibi yürekleri aydınlatan gençleri,
Veysel Karani gibi dualarıyla insanlığa ışık tutanları,
Yüreklerinde senin hayalinle ısınan elleri görürdün.

Gelseydin,
Ve yürüyüp geçseydin önümüzden,
O eşsiz nurun ve kokunla dolardı dünya.
Sevgili!
Hakiki aşıklar sana yönelirken,
Biz sadece emekleyerek geldiğimiz yolu senin huzurunda beklemekle meşgulüz.

Sevgili!
Ey Sevgili,
Bekliyoruz…

Ey Sevgili!
Biz çağırdık geceler boyu,
Biz bekledik yıllar boyu.
Adını anarken titredi yüreklerimiz,
Hasretinle yandı gönüllerimiz.

Gel eyy Sevgili!
Gel enn Sevgili!🌹

Nûrferah Züleyha AKTAŞ

Tarih: 01.02.2022
Saat: 00:05