Eyy...Kül Şiiri - Atılgan Alemdar

bu gün sana selâm verdim
dişlerimin arasında gülümserken yüreğim
birden aklıma geldin
gerçi küsüz birbirimize ama
nasıl desem
bir sıcaklığa muhtaçtı gözlerim

ateş değildin yanmıyordun
parmak uçlarından yıldızlar kaymıyordu
saçlarından akmıyordu pelin
kıyametim kopmuyordu
kopmuyordu bir türlü elin
gülümseyen yüreğimin külünden
ölümseyen bir hatıra ile şavkıyordun
şayet bu hatıralar olmasaydı
eyy kül...
allahsız sıcaklığından medet umarmıydım

bu arada geldin mi eylül...
gülümün kafesi
külümün kafiyesi
geldin mi?