Eyy Çanakkale Şiiri - Mustafa Zincirkiran

(Fasl-ı Muhabbet şiiri)

Çanakkale tarihte değişmez bir milattır
O bin dokuz yüz on beş, yılın ey Çanakkale.
Kilitbahir boğazda sağlam bir teminattır
Tabyalar da sur gibi, kalın ey Çanakkale.

Gezince siperleri, arayı adımladım
Ne kanlı savaş imiş, siperler on beş adım
Ecdada hayran kalıp, vatana can adadım
Gerekirse bu canı, alın ey Çanakkale.

Şehitler diyarıdır mübarek Gelibolu
Her Türk imkânı varsa, buraya düşsün yolu
Ne kadar toplansa da toprağı mermi dolu
Yağışta kanlı mıdır selin ey Çanakkale.

Âkif destan yazmıştı, Arabistan’da iken
Yedi düvel olsa da, olmaz bileği büken
Sonunda zafer oldu, belli idi gözüken
Hep güzel şey söylesin, dilin ey Çanakkale.

Şükür ki işgal olup çalınamadı çanlar
Helaldir Çanakkale’m sana verilen canlar
Göğüs göğüse olan savaşı gördü onlar
Şahittir ot, ağaç ve, ‘çalı’n ey Çanakkale.

Koca Seyit güçlüydü vince gerek kalmadı
Bir anlık şok geçirdi uzun süre dalmadı
Sonra ateşlenen top, vurdu boşa salmadı
Düşmana verilmedi, ilin ey Çanakkale.

Ecdadım tarih yaptı ama tarih yazmadı
Fetihleri şahittir boşa gezip tozmadı
İslâm ahlâkını da ebediyen bozmadı
Türk Ordusu’ndan razı, olun ey Çanakkale.

İki yüz elli bindi canlar toprağa düştü
Bu vatan sahipsiz mi? Leş kargası üşüştü
Zafer Türk’e gururdu düşmana da ‘düşüş’tü
Hep kırmızı açıyor, gülün ey Çanakkale.

Bir uçtan diğer uca gerdanlığın yakıştı
Köprü ihtişamına dost ve düşman bakıştı
Gören gözler öğündü hep gönüller akıştı
Değişti çehren ve de, rolün ey Çanakkale.

Bayrağın rengi belli, şehit kanından almış
Gaziler şehitlere, nasıl bir hayran kalmış
Tabya ve siperleri, gören dualar salmış
Behlül öpmek ister ver, elin ey Çanakkale.

20.03.2022