Yar olmadı vatan;
Taze bahardım ben.
Umut dolu bir ufuk,
Işıltılı bir serüvendi beni bekleyen.
Anne olacaktım,
Hayallerim vardı çiçek dolu.
Ümitlerle bezendim genç ruhumla.
Hepsi son buldu Ankara’da.
Kimine rüya şehir,
Kimine göre geleneksel başkent.
Bazıları için böbür siyaset,
Ahım kaldı sende, Ey Ankara.
Ayşegül Pürnek adım,
Fatma Berna Atmaca ya da.
İlk defa utandım biliyor musun?
Korunamadım sende Ankara.
Hatırlıyorum dün gibi,
Atandım görev yerim belli.
Ne Diyarbakır ne Hakkâri.
Pür neşe aile, tayinim başkentti.
Bilmedim ki!
Hayat beni burada da itmişti.
Bindiğim servis aracı
Çankaya, Oran Maltepe değildi.
Kayseri memleketim,
Ya da yurdumun başka şehri.
En zengin siyasetinde,
Veda etmek çok acı her sevgiye.
Tesadüfün bile;
Adil olmadığı bir şehirde,
Eryaman,Mamak servisinde.
Acılar içinde veda bütün güzelliklere.
Doyamadan hayata,
Birikmiş anılarım olmasa da.
Beni şehit saymasalar da,
Ahım kaldı sende… Ey ANKARA.
Çorlu 19 Şubat 2016
Alaiddin KuruKayıt Tarihi : 20.2.2016 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Bahtı karalar', dara düşenler umudunu bağlardı bir zamanlar...
Kala kala 'gözü bağlanmış, ağzı gereğinden fazla açık' siyaset erbabına kaldı ya, 'vah ki vah!'
Kutlarım gündeme iyi oturan isyan şiirini ve sizi Alaiddin Bey..
İçim burkuldu.
Adaşımın ismine atfen yazılan dizelerin son kısmı çok anlamlıydı.
Beni şehit saymasalar da,
Ahım kaldı sende.... ey ANKARA
Üzülmeyin toplumsal olaylarda hayatını kaybedenler de şehittir.
Mevcut prosedür kabul etmese ne olacak?
Her şeyi gören,bilen ALLAH var.
Allah'ın indinde onlar şehittir.
Saygılar duyarlı yüreğinize
TÜM YORUMLAR (4)