Eyy Şiiri - Gönül Çalımlı

Ey dilim!

Sevgidir öz kalpçe
tüm belaların musallası olan
hangi dilde aynı değil yalnızlığın sızısı
fukaralığın sesidir sesimin içine sızan
yoğurmaktayım eklemlerimi
kalbim fire vermemekte zahi

Ey rabbim!
aynaya bakınca ruhumdaki
dikiş izlerin belli olmakta artık
korkuydu yerini zamana veren
durup dururken aklıma gelen dahi

Ey dinim!
huzurum hangi değirmende
unla buz?
tek kederidir unun sarı başak hali
suyla harmanlanıp
kördüğüm olacak zati

Ey vicdanım!
sen bir sokak oluyorsun bazen ol
ayağa diken değil saça toka olmaya gör
gönül gözünü kapatıp
sen bir çift göze olma kor

Ey hayatım!
bir tek sözünü bile aklında tutmayan
günün gününden zalim
her saniye bir can haberi
kuru dalların yapraklarla yeşersin e mi
ağaçların dallanıp,budaklanıp çoşsun yeşilin
olma hiç bir çocuğun katline fer

Ey yüreksizim!
ayak üstü kalbimi kıranım
ey görmezden gelen ama gelmesi gereken
geri gelecekmiş süsü verenim
süs mahiyetinde
dudağımın arasından gidenim
dişlerim tuz
dilim kekre
en zedeli olan
Akdeniz'im...