Eywallah Şiiri - Arjin Murad

insanın yarası mavi de oluyormuş meğer...

Meğer bütün kelebekler boşuna ölüyormuş...

-gömerek mum alevine sevgilerini-

Demek ki kinden farksızmış aşk denilen...

Kuyulara inme vaktidir şimdi...

Ve tüm kuyular MAVİ tüm UMUTlar karadır artık...

Ne bir sığınak vardır kuyulardan başka ne de Aşk...

Kömürleşmiş bir güneş...

Hain bir dünyadır size kalan...

bana kalan ise....eyvallah demektir..herşeye...