EYVALLAH DEMEKTEN YORULDUM
Kendi Gönlüme eyvallah demekten
İnanın dostlar inanın yoruldum
Kelepçe vurdum hayalime düşlerime
Gelmelere değil gitmelere yoruldum
Kalmadı gücüm artık çekemez oldum
Ardından koşup yetemez oldum
Ağır geldi yüküm omuzlarıma
Ruhsuz bedeni taşımaktan yoruldum
Bir değil beş değil bu nedir ey hat
Bu nasıl deveran bu nasıl hayat
Gölge etmeyin beni bırakın rahat
Derde müptela olmaktan yoruldum
Ruhuma dar geliyor artık bu beden
Hazan oldu Baharım bilmem neden
Umurumda değil ne gelen ne giden
Eyvallah edip susmaktan yoruldum..
Kayıt Tarihi : 1.4.2016 22:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kaytanbıyık](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/01/eyvallah-demekten-yoruldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!