Eyvallah Babam Şiiri - Huriye Erdugan

Bugün günlerden neydi,
Boğazımdaki bu hıçkırıkta neyin nesi,,,
Bugün günlerden sendin,,
Doğruya,,,
Yutkunamadığım sendin boğazımda...
Gözlerimden süzülen sicimlerin adı da sendin,,,
Ahh babam ahh.
İçime verdiğin bütün dertlere eyvallah…

Geçim derdi ansızın omzuma çöktüğünde
Yokluğunun acısı birde,
Bir daha yüreğime düştüğünde
Anladım babam zormuş her şey,
Sensiz gecen her güne eyvallah

Yoksulluk gözlerindeki feri aldığında
Yıllar zamanla gençliğini çaldığında,,,
Bedenin ağrılarla kıvrandığında,
Gözlerime acı acı her baktığında,
Akşamdan yasladığın cılız omzunun,
Göğsüme düşüşünü her hatırladığım da..
Ve ben bunu geç anladığımda
Çektiğin bütün çilelerine eyvallah babam…

Şimdi, Sen artık topraksın,
Ve her yağmur yağdığında
Buram buram kokacaksın…
Birde çiçekler tabi…
Üzerinde Zikre dalmış çiçekler..
Ağıtmı yakarlar bizdeki yokluğuna …
Yoksa gülerler mi içimizdeki boşluğuna...
Sen kokan çiçeklere de eyvallah….

Bugün günlerden sen....
Yokluğunun yıldönümü bugün,,,
Saymıyorum artık geçen günleri …
Çok saydım ama değiştirmedi hiçbir şeyi…
Seni getirmedi mesala,,,
Göz pınarlarıma kadar geldin sadece…
Damla damlaydın,,,
Öteye gidemedin…
Yüreğime aktın ince ince…
Gözlerimdeki yokluğuna da eyvallah babam…

Ansızın gidişin de neydi be adam,
Kaçış mıydı, kurtuluş muydu,,,,
Adı neydi?
Hastane koridorunda, köşelere sıkıştırırken beni.
Bize ölüm diye koyduğun noktanın,
Sendeki adı neydi?
Seni bizden alan hak elçisine de eyvallah….

O kadar çok şeye pişmanım ki,
Mesala, Sen konuşurken dinlemediklerime,
Ne söylemiştin, ne anlatmıştın o gün
Hayata dair hangi sırrı kaçırmıştım ben,
Bugün yanlışlarım, o gün duymadıklarımdan belki de
Büyük sözü dinlememekten,,,
Akılsız başın cezasını,
Yürekler çekermiş, Doğru ya,,,
Senden yana Bütün pişmanlıklarıma da eyvallah

Senden sonra perişandı her şey
Yıkık dökük geçti bir süre
Teselli cümlelerine de bulayamadım matemimi
Biraz şaşkın gezdim sağda solda,
Öyle kimseye de dökmedim yaşlarımı
Bilirsin ortalık yerde ağlayamam,,
Yangınları içimde yaktım
Külleri kana buladım yüreğimde
Kimse görmedi, her şey yolunda sandı herkes,
Herkes yıkılmaz bir dağ sandı beni
Şimdi ise yıkılıyorum bir bir,,,
Eteklerimden sessizce atıyorum taşları
Kızma sakın, kimseye zararım yok,,,
Kederim de, kahrım da kendime...
Diyorum ya, sessizce işte,,,
Eyvallah ederek böyle.,,
Ağlıyorum gizlice,,

Birde Şubat'ı sevmiyorum artık
Çok soğuk,,,
Hep ayrılıklara gebe,
Hep ölüm doğuruyor,,,
Her güne zulüm akıtıyor..,,
Ve herkesten biraz alacaklı…
Sensiz geçen Şubat'larada Eyvallah...

Bugünlerde bir mezar taşının başına oturuyorum
Huzur buluyorum diyorum kimse inanmıyor...
Huzur burada yok biliyorum,
Huzur sonsuz alemde,,,,
Senin mekanında,,,
Bir avuç toprakta...
Belirsiz bir çiçek kokusunda...
Ama burada Değil,,,
Huzur senin yanı başında....
Seni huzura erdirene de Eyvallah....
Seni bizden alan sevgiliye de Eyvallah...