Kendini bilmez, Allah'ı bildim dedi,
Kendini bilen sustu, eyvallah dedi.
Kendini bilmez, düzeltirim alemi dedi,
Kendini bilen sustu, eyvallah dedi.
Kendini bilmez, bence doğru bu dedi,
Kendini bilen sustu, eyvallah dedi.
Kendini bilmez, vurdu kırdı, dava dedi,
Kendini bilen sustu, eyvallah dedi.
Kendini bilmez, kan içinde tövbe dedi,
Kendini bilen sustu, eyvallah dedi.
Kendini bilmez, gözü yaşlı tamam dedi,
Kendini bilen sustu, eyvallah dedi.
Kendini bilmez bir ses duydu, sese ''eyvallah'' dedi,
Kendini bilen konuştu ''beri gel dedi, daha da beri''
Kayıt Tarihi : 18.3.2019 15:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Maksad Murad olsun
![Murat Uyav](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/18/eyvallah-237.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!