Eyvallah Şiiri - Veli Şen

Bu son dedim durdum kaç kere ama bitmedi
Sevda daim yuva kurdu bırakıp gitmedi
Bu fakirin halis saf aşkı sana yetmedi
Sırça köşkünden dünyaya bakana eyvallah.

Feryadım büyüdü gelişti aha büründü
Gönlüm gül için kana dikenlerle süründü
Açtığın derin yara ta fizandan göründü
Kul hakkı ne de kolaymış yapana eyvallah.

Bir imanım vardı evlatlarıma mirasım
Dünyalığı hiç sevmeyen yanımdı hâlâsım
Sensiz geçecek bir ömürdü asıl iflasım
Bir dirhem değeri de çok görene eyvallah.

Ne yapsam ne desem maşuka değil mi boşa
Diğerlerine kum oldun Veli layık taşa
Olmadı gitmedi bir türlü gönlünde hoşa
Elveda gerek har olup yakana eyvallah.

(Mart-2015)