Eyvallah... Şiiri - Hatice Nayır

Bak, tam da şuramdan vurulmuştum
İçimde zemheri bir kış duruyordu
Yalnızlığımın sultanı olduğum evde
Bir şamdanda tam altı mum yanıyordu

Birlikte gitmiştik hani o lunaparka
Dönme dolap tam tepede durmuştu
Seninle sessizce bakarken arşa
Sanki dünya aşka selam durmuştu

Aslında biliyordun olacakları
Şahittin yüreğimi yakan her şeye
Bir serçe usulca gözyaşı döküyordu
Yüreğimse sadece sana yalvarıyordu

Bak, biz değil miyiz o sahilde dolaşan çift
Ellerin ellerimde değil mi artık yoksa
Adaklar adamıştım, çaputlar bağlamıştım
Geri dönersin diye biraz umudum olsa...

Bak, şamdandaki mumlar da sönmeye durdu
Gönlümden geçen şimdi sadece derin bir vah...
Seni özlemekle bak, bir ömür geçti oysa
Bilseydin geldiğin gün nasıl aydındı sabah...

Şimdi taze bir ayrılığın ortasındayım
Yüreğimde gözü yaşlı koca bir Eyvah...
Gidiyorum, helal et bana aşkımı
Sana derin bir ah, bana Eyvallah...