Eyvallah... Şiiri - Mecit Aktürk

Devir kötü, devran bozuk diyorlar
Devire de düzene de EYVALLAH.
Gözüm yaşlı, bana "yazık" diyorlar
Ezene de üzene de EYVALLAH.

HAKK´tan gelen bil ki yerli yerince
Şaşırmayız ayı suda görünce
Bir musibet bizi yere serince
Kedere de yazana da EYVALLAH.

Yaz ayında karlar yağdı dalıma
Düz sanmıştım engel çıktı yoluma
Plan yaptım, dostlar gelmiş ölüme
Hayalimi bozana da EYVALLAH.

Hayır dedim, tutup şerre yordular
Selâm verdim, mezhebimi sordular
Doğru dedim, dokuz köyden sürdüler
Yaka silken, bezene de EYVALLAH.

Cahil Sultan, Âlim korkmuş, susuyor
Aşk azabta, gönüller buz kesiyor
Her bir yandan hoyrat rüzgâr esiyor
Yaprak döken hazana da EYVALLAH.

Ben söylerim kara kalem yazıyor
Her dizede Ârif bir sır seziyor
Anlamayan; "bu ne? " deyip kızıyor
Küsene de kızana da EYVALLAH...