Eyvallah Şiiri - Ahmet Türkkan

Hasretini bir bebek gibi içimde sallıyorum.. Bazen susmuyor, ille de sen diyor.. Kâr etmiyor hiç bir ninni, durmadan ağlıyor.. Genelde avunuyor, oyuncaklarla oyunlarla.. Bazen de oyalanıyor, bahçelerde parklarda.. Çoğu zaman içine kapanık, derinlerde bir yerde.. Sıçrıyor uykusundan bazı gecelerde.. Arada bir gündüzleride dalıp dalıp gidiyor.. Bir kaç masal anlatınca geçiyor.. An geliyor ne desen, ne yapsan kâr etmiyor.. Sağlıklı bebekleri görünce çok üzülüyor.. Öyle ya, o hep 'sen' sancısı çekiyor.. İşte böyle sevgili; böyle yaşıyorum seni.. Çoğu zaman içine kapanık, derinlerde bir yerde.. Yine de eyvallah, seninle gelen her derde....