Eyvallah Şiiri - Farettin Çakal

Yola çıkarken demiştim ki,
Bu aşk sana ağır geldi belki de,
Yorgun görüyor yüzün,
Yine de eyvallah.
Sözler, anlamsızsa sustuğundan,
Sanma anlaşılmıyor yine,
Belki de sessizce bakışlarda veda,
Gözlerden dökülen yaşlardır eyvallah,
Ellerin sallanmıyorsa da bu yolculukta
Sana gözlerimden veda edeceğim
Bu gece.
Küskün olsa da bakışların,
Yine de eyvallah.
Söyledim çalmasın kalkış düdüğü,
Sessizce geldiğim dünyadan giderken,
Yine sessizce çekip giderim,
Sonra bir dost sohbetinde geçerse adım,
Yine de eyvallah.
Bekleyeceğim seni tanımadığım diyarlarda,
Elimde kırmızı güller olmayacak belki de,
Gözlerim ufukları tararken,
Rüzgarla gelen kokuna eyvallah.
Gün olur otlarda bitse üzerimde,
Gelmese de bir ziyaretçim,
Uzak gönüllerde söylenirse ismim,
Ona da eyvallah...