Eyvallah! Şiiri - Kubilay Demirkaya

Sevgi bir katre yaş harlar soğukta
Bir ağaç yağmura yoldaş sayılır.
Sessiz duaya dalsak sıcak umutta
Huda’ya el açmak kısmet tayıdır.

İçinde menekşe sümbül kokusu
Tuttuğun bir eldir yediğin kısmet
Almalı, vermeli sandık dolusu
Gönül sofrasında çek bir ziyafet

Az buz değil böyle ihtişamlı tat
Duygulara ateş salarak bir gör,
Peşine takılır nurlu hakikat
Aşk yakala gökten kokusunu ör.

Rüzgâr tersten essin, bitmesin huşu,
Değiştirir ruhu yağmalık gamı
Cemre damıtarak çık hür yokuşu
Suare mevsimi ver, derviş hırkamı

Isıtsın en mutsuz günde yolumu
Gidersem dönülmez ufuklar siyah,
Bölme fani cinler derin uykumu
Yine de çok şükür, yine eyvallah!