Eyvallah Şiiri - Mehmet Zafer

Gizli gizli ağladım
Gözyaşları döktüm sabahlara kadar her gece
Adına kıyama durdum,secde ettim
Duamdın hece hece
Aşkının önünde diz çöktüm
Buyruk bekledim boynumu büktüm
Verdiğin her acıya rağmen olmadı isyanım
Sana sığındım sadece

Zulmetmekmiş Muradın, Eyvallah

Azap çemberinin içine almış beni sevdan
Sevilmek hevesmiş
Bitmişim
Koca alemde gözlerim senden başka hayal görmemiş
Yaşıyorsun ölmemişsin yalandan
Yaşıyorum ölmemişim ağlamaktan
Elveda dedim çektirdiklerine uyandım bu gün
Her şey birden değişivermiş

Darettin Dünyayı Bana Eyvallah

Anlayamadım seni
Anlatamadın bana bunca yıldır nedir derdin
Ne değişti birden bilmem
Daha düne kadar hayatım,ömrüm,ruhum derdin
Tanrım gibi tapmıştım oysa
Bir el gibi bırakıp gittin yazıklar olsun sana
Şimdi ne oldu böyle birden değiştin
Yoksa başka hayatlar mı beğendin

Aşkın Bedelini Ömrüme Ödettin,Eyvallah

Belki fazla düşündüm,fazla sevdim
Ederinden fazla kıymet verdim
Sevmek ibadettir dedim
Toz pembe hayaller içine gömülüverdim
Sıkıldım demişsin bu gün duydum
Sanki kafama mermiler sıktın.
Gerçeğime döndüm yitirdiklerimle
Seni de Allah’a havale ediverdim.

Ettiğini Bulacaksın,Eyvallah